Ik heb weleens gedacht dat mensen die anderen coachen alles al op orde hebben. Dat ze hun angsten al hebben afgelegd, hun patronen hebben uitgekleed en vol vertrouwen bovenaan elke nieuwe drempel gaan staan.
Maar laat ik eerlijk zijn:
ook ik spring. Nog steeds. Soms zelfs elke dag opnieuw.
Sprongmakers Academy is niet alleen ontstaan omdat ik anderen wilde helpen.
Het is ook ontstaan omdat ik mezelf wilde herinneren aan iets wat ik zélf soms vergeet:
dat lef niet vanzelf komt,
dat groei niet vanzelf gaat,
en dat niemand ooit klaar is met leren.
Ik ben trouwambtenaar, auteur, strategisch adviseur — en sinds kort profnar-gezel, waardoor ik patronen en blinde vlekken eerder zie dan mensen lief is. Maar al die rollen, al dat werk, al die woorden… ze ontslaan mij niet van één simpel feit:
Net als jij twijfel ik soms.
Net als jij stel ik uit.
Net als jij wachtte ik te lang op toestemming om te doen wat ik eigenlijk allang wist.
De Sprongmakers Academy is daarom ook een plek waar ík mezelf blijf uitdagen.
Waar ik mezelf toesta om niet perfect te zijn.
Waar ik leer, waar ik val, waar ik opsta, waar ik terugkijk — en waar ik vooruit ga.
De grootste sprong die ik de afgelopen maanden maakte?
Ik durfde te kiezen voor dat wat in mij al heel lang riep.
Niet omdat het veilig was.
Niet omdat ik zeker wist of het zou vliegen.
Maar omdat ik voelde:
deze sprong is van mij.
Ik wilde een plek creëren waar mensen hun eigen verhaal terugvinden.
Waar lef groeit zonder oordeel.
Waar patronen breken met humor en lichtheid.
Waar taal niet alleen schrijft, maar richting geeft.
En waar mensen niet alleen durven dromen, maar ook durven doen.
En om dat te bouwen…
moest ik springen.
Echt springen.
Ik begon, terwijl ik nog niet klaar was.
Ik zei “ja”, terwijl mijn hoofd nog “wacht even” fluisterde.
Ik stapte vooruit, terwijl mijn benen nog trilden.
Maar ik deed het —
en dat is precies waar Sprongmakers over gaat.
Ik geloof niet in perfecte sprongen.
Ik geloof in eerlijke sprongen.
In menselijke sprongen.
In sprongen die soms klein zijn, maar van binnen gigantisch voelen.
Dus als jij mij ziet, hier op de website, in mijn coaching of op social media…
weet dan:
ik ben niet iemand die bovenaan de klif staat te roepen hoe jij moet springen.
Ik sta naast je.
Met zand aan mijn knieën.
Met littekens van eerdere sprongen.
Met dezelfde spanning in mijn buik als jij.
Maar ook met dezelfde glimlach als je eenmaal in de lucht hangt.
Want elke sprong — jouw sprong, mijn sprong — begint op hetzelfde punt:
met het lef om te beginnen.
Welkom bij Sprongmakers Academy.
Welkom bij mijn sprong.
En misschien… bij de jouwe.
